Waar gaat het Zondag over?
Ook komende zondag komt de Jans weer bijeen voor de wekelijkse viering op zondag. En waar gaat het zondag over? In de cyclus De vele gezichten van Jezus is het thema zondag a.s. Zaad. We lezen Marcus 4, 21-34 vanuit de vraag of bij ons het licht alleen naar binnen schijnt of dat wij ook licht uitstralen. We zingen onder meer het Lied van Weg en Omweg (Oosterhuis/Oomen) en het tafelgebed Die naar menselijke gewoonte (Oosterhuis/Huijbers)
Het is komende zondag ook Startzondag, de jaarlijkse kick-off van het nieuwe seizoen. Ook presenteren we in deze viering de e-Jans, de digitale publicatie rond ons 50-jarig jubileum.
Het Janskoor zingt onder leiding van Hans Leeuwenhage en Laurens de Man bespeelt het klavier.
Voorgangers zijn Elise Woertman – Rommens en Kees van der Zwaard.
Parallel aan deze cyclus loopt een leerhuis ‘De vele gezichten van Jezus’. In dit Leerhuis staan we denkend en voelend stil bij de beelden over Jezus uit onze kindertijd. We spiegelen ons aan beelden van Jezus uit andere tradities en culturen, bv Jezus als bodhisatva en Jezus in de kunst. Je vindt HIER meer informatie
Thema: Zaad
Op deze startzondag in ons jubileumjaar vieren wij als gemeenschap in en rond ‘de ruimte waar het licht kan komen’, en dat al 50 jaar lang. Wat betekent die ruimte voor ons als gemeenschap, voor ieder die zich op een of andere manier verbonden voelt met de Janskerk? Het licht dat elke dag anders door de ramen valt, waarin we ons kunnen warmen en koesteren, dat ons verlicht ook als het donker is in en om ons heen, dat ons weer naar buiten stuurt om dat licht in onze stad, in onze wereld uit te stralen. We lezen verder in Marcus, waarin de oproep om het licht te laten schijnen klinkt. Dat wordt gevolgd door de parabel van het mosterdzaadje, dat oneigenlijk klein is en waar toch een grote boom uit voort kan komen, die schaduw biedt en ruimte voor de vogels om in te nestelen. Wie had 50 jaar geleden kunnen denken of durven dromen bij de oprichting van de EUG dat wij hier op deze manier een veelkleurige gemeenschap vormen, langs alle wegen, hobbels en dromen die in die vijftig jaar voorbij zijn gekomen.
We presenteren vandaag de digitale publicatie waarin de betekenis van die ruimte waar het lichtkan komen zichtbaar en voelbaar wordt.
Cyclus ‘De vele gezichten van Jezus’
Wie is toch deze? is de vraag over Jezus en ‘Wie zeggen de mensen dat ik ben?’ is de vraag van Jezus, die al in het evangelie wordt gesteld. De antwoorden lopen sterk uiteen, van oproerkraaier tot Messias.
In die lijn dichtte Huub Oosterhuis een lied ‘Negenentwintig namen voor Jezus’.
Het is opsomming:
Naaste – Vreemde – Jood – Zaad – Boom aan de bron – Bruidegom – Weg – Droom van een mens – Deur open – Hoeksteen – Sleutel – Leeuw van Juda – Lam – Gerechte – Herder – Parel – Twijgje – Brood – Vis – Woord – Wijnstok – Zoon van God – Knecht – Stromen levend water – Morgenster – Koploper – Enige – Onzegbaar gezegde
We hebben die namen gebruikt voor een brainstorm over die ene figuur zonder wie het christendom en de kerk niet zouden bestaan. Sommige namen keren terug als thema.
Als leidraad voor de hele reeks volgen we het oudste Evangelie, dat van Marcus. Marcus schrijft recht toe, recht aan, met snelle wendingen, korte verhalen en teksten waarin ieder woord telt. Met Marcus volgen we Jezus zelf, zijn leerlingen, de schriftgeleerden, de mensen die hem (niet meer) volgen. En Marcus brengt ons op fysieke plekken die er toedoen, zoals de woestijn, de synagoge van Nazareth, de tempel, het buitenland, Gethsemané, Galilea.
Natuurlijk hebben we ons eigen beelden van Jezus, beelden waar we aan hechten, beelden die ons wellicht zijn opgedrongen, beelden die irriteren of juist beelden die bemoedigen. Is er nog ruimte voor nieuwe beelden, voor verheldering van de oude? Is er nog ruimte om ons te laten verrassen? En is dat dan de omkeer waar Marcus op doelt?
Kortom: we kunnen geen kerk zijn zonder Jezus, maar we moeten ons steeds weer opnieuw tot zijn figuur verhouden. Dat gaan we in deze lange reeks doen. Bijzonder om dan verhalen buiten de geijkte liturgische context te horen. We zijn benieuwd wie en wat ons dat brengt.
Parallel aan deze cyclus loopt een leerhuis ‘De vele gezichten van Jezus’ waarin we denkend en voelend stilstaan bij de beelden over Jezus uit onze kindertijd en spiegelen we ons aan beelden van Jezus uit andere tradities en culturen, bv Jezus als bodhisatva en Jezus in de kunst. Je vindt HIER meer informatie
