Tot op de bodem
Op zondag 13 maart vieren we de tweede zondag van de 40-dagentijd. In de cyclus “Zwijgen” is het thema: Tot op de bodem.
We lezen fragmenten uit het Boek Job vanuit de vraag: Wat brengt ons tot spreken? We zingen onder meer: Keer je hart tot mij (Oosterhuis/Oomen), die mij getrokken uit de klei (Oosterhuis/Oomen) en Dat wij gezien zijn in jouw ogen (de Vries/Leeuwenhage). Voorganger is Marieke Milder. Het janskoor zingt onder leiding van Hans Leeuwenhage en Laurens de Man bespeelt piano en orgel.
Job belichaamt de mens die aan de grond zit, in zak en as. Alles wat hem dierbaar was, is hem afgenomen: zijn bezittingen, gezondheid en zijn kinderen. Hij is op de bodem van zijn bestaan beland, zonder uitzicht op toekomst, op leven. Zijn vrienden zien het leed dat hem treft en voegen zich bij hem. Zij zitten bij hem op de grond, zeven dagen en nachten, en zij zwijgen. Hoe pastoraal!
Dan spreekt Job zich uit: hij vervloekt de dag waarop hij geboren is, want zijn bestaan is zwart als de nacht, het diepe duister heeft hem gegrepen. Hij dwaalt rond als een levende dode en van daaruit spreekt hij.
Nu Job het zwijgen heeft doorbroken, spreekt een van de vrienden, Elifaz: ‘wie kwam ooit onschuldig om, waar werden oprechten verdelgd?’ Elifaz kan de grond waarop zij stilzwijgend zaten, niet langer verdragen. Hij zoekt naar verklaringen voor het leed van Job, om het beeld van een wereld die klopt in stand te houden. Liever schuld aanzeggen (want dan had het noodlot afgewend kunnen worden als Job maar anders gehandeld had) dan de machteloosheid te ervaren dat rechtvaardige mensen zomaar in het ongeluk gestort kunnen worden.
Elifaz kan die bodemloosheid niet verdragen, terwijl Job niet anders kan dan van daaruit te spreken. Herkennen wij momenten van die bodemloosheid in ons leven? In dat van anderen? Wat doet ons daarin zwijgen? Wat brengt ons tot spreken?
Aanvang: 10.45 uur
Plaats: Janskerk, Utrecht
Deze viering is online bij te wonen via kerkdienstgemist.nl
