Een wonderlijk verhaal, op allerlei manieren. Jezus kondigt aan dat hij over twee dagen overgeleverd zal worden om gekruisigd te worden. Maar eerst is hij te gast in het huis van Simon in Bethanië. Daar zalft een naamloze vrouw Jezus’ lichaam met kostbare olie, zodat tot op vandaag verteld wordt wat zij heeft gedaan.
Wonderlijk is ook de opmerking dat de armen altijd in hun midden zullen zijn, uit de mond van Jezus die in woord en daad opkwam voor de armen en liet zien hoe goed leven voor allen mogelijk is.
Jezus laat zich ontvangen door Simon, durft het aan om gast te zijn, laat zich balsemen door de naamloze vrouw. Een broos evenwicht tussen geven en ontvangen, door zien en gezien worden, door je te laten aanraken en je geraakt te weten.
Hoe ontvangen wij anderen, thuis en als samenleving? Durven we het aan om ons te laten ontvangen, om ons daarin ook kwetsbaar op te stellen, ons te laten raken?
