In deze verwarrende en onzekere tijd een Kyrie, uitgesproken op 22 maart 2020.
(voor en van Theo; 22 maart 2020)
God
Ik moet iets bidden.
Maar ik weet niet wat.
Het lukt niet.
Ik val stil.
Ik ben bang.
Ik weet niet of iedereen bang is,
maar ik ben bang.
Ik vraag me af of dit wel goed komt.
Ik ben onzeker.
Ik weet niet of iedereen onzeker is,
maar ik ben onzeker.
Al dat nieuws draait door in mijn hoofd.
Wat moet ik zeggen?
Ik ben sprakeloos.
Ik weet niet hoe ik door de tijd heen moet komen.
Ik ben benauwd voor wat me bedreigt.
Ik wil niet wachten tot U alles oplost.
Ik geloof niet dat het zo werkt.
Maar hoe dan wel?
Dat weet ik ook niet.
Het is allemaal zo verwarrend
dat ik er niet meer uit kom, God
Ik voel me nietig.
Ik weet niet of iedereen zich zo voelt,
maar ik voel me zo.
Zoals Jesaja zegt: ‘Stof ben ik.
Gras dat verdort.’
En zo roep ik tot U
Vanaf de bodem
Vanuit het stof:
Heer ontferm U!
