Korenveld
En in een onverwachte glimp van eeuwigheid
besef ik dat mijn ware levenstijd
besloten ligt in deze zeldzame seconde.
De eindeloze halmenzee volgt zonder
aarzeling de vederlichte tred van het moment
dat, argeloos, geen tijd of ruimte kent,
niet weet van gisteren of morgen.
Ik hoef alleen maar voor dit nu te zorgen
heel zachtjes al het andere te laten gaan.
Een gouden fluistering is mijn bestaan.
(Anneke Meiners)
Pas las ik ergens, vrij uit mijn herinnering: het heeft geen zin je druk te maken over het verleden. Dat is immers al geweest. je kunt er niks meer aan doen. Het is voorbij. Over de toekomst hoef je ook niet na te denken. Immers, die is er nog niet en je hebt er nu geen invloed op. Er is alleen nu.
Dit is niet mijn sterkste kant. Ik maak graag plannen. Anticipeer. Verheug me op leuke dingen. En, eerlijk is eerlijk, pieker over dingen die mis kunnen gaan. En nu ik de 60 nader ben ik ook veel bezig met de tijd die achter me ligt. Alles wat geweest is en niet meer is. Voorbije tijden, voorbije mensen. Voorbije jeugd.
Die herinneringen, dat brengt me nog wel iets, al is er soms ook pijn om het niet meer. Maar bezig zijn met de toekomst is onmogelijk geworden. Het is alsof het steeds uit mijn handen glibbert, als een stuk zeep dat zich maar niet wil laten pakken. Er is geen referentiekader. Niemand heeft dit ooit meegemaakt, of misschien wel ooit, maar te lang geleden om houvast te vinden. Wanneer mag ik mijn kinderen weer omhelzen? Wanneer weer dansen? Wanneer kan ik weer kamperen? Kan ik mijn zestigste verjaardag vieren? Hoe lang duurt het nog?
Dan maak ik maar weer een wandeling, hier vlakbij in de polder. Ik zie hoe het landschap elke dag kleuriger wordt, het groen verzadigder, het fluitenkruid overvloediger. Jonge eendjes, koeien in de wei, en hoe klinkt eigenlijk een roerdomp?
Dan is er nu en alleen maar nu. En het nu is, hoe gek het ook mag klinken, goed. Goed nu.
Mijn ware levenstijd ligt besloten in deze seconde, die nu alweer voorbij is.
Het is vreemd, hoe vaak het goed is als het gewoon alleen maar nu is.
Een heleboel nu’s achter elkaar.
Probeer het maar. Nu.
Marieke Milder
