In de viering van 17 september zondag zong Kees van der Zwaard een lied over een vader die één van onze jongens in Nederlands-Indië was. Na afloop vroeg een aantal mensen naar de tekst:
VADERLAND
Papa, vertel me, waar kom je vandaan?
Ooit was je een jongen uit de polder.
Als jong soldaat ben je naar Indië gegaan,
maar nooit sprak jij over jouw tropenkolder.
Papa, ik luister naar de stilte om je heen.
Een bevrijder keerde terug als zwijger.
Eén keer zei je hoe een glimworm in het duister scheen.
Een lichtpunt voor een doodsbenauwde krijger.
Papa, nog altijd gebruik je taal van daar.
Doe kassie an en die is kassiewijle.
Mama maakt met liefde nasi goreng voor je klaar.
De sambal en satésaus doen je kwijlen.
Papa, ik huiver, jij verloor je beste vriend.
Maar zoveel ploppers stierven, baboes zonen.
Soldij ging naar je moeder; de vorstin heb je gediend.
Bloedrood, gebroken wit met blauwe bonen.
Bloedrood, gebroken wit met blauwe bonen.
Bloedrood, gebroken wit met blauwe bonen.
Bloedrood, gebroken wit met blauwe bonen.
Hoe moet ik houden van die onbekende man?
Die zong dat God de rots van zijn behoud is.
Zonder wie ik mijn leven niet bedenken kan.
Die ondanks alles mij toch zo vertrouwd is.
Papa, ik volg je en ik volg je niet.
Ik hoef niet voor jouw vaderland te strijden.
Al blijf ik een zwerver op jouw grondgebied
en tast ik naar de trouw tussen ons beiden.
Bloedrood, gebroken wit met blauwe bonen.
Bloedrood, gebroken wit met blauwe bonen.
Bloedrood, gebroken wit met blauwe bonen.
Kees van der Zwaard, 9 oktober 2021
