John Dowland (1563-1621) “Farewell” voor luit solo
De luit is, naar mijn idee, een van de meest broze instrumenten. Extreem simpel van constructie: een klankkast met snaren, direct bespeeld door de vingers, zonder tussenkomst van een strijkstok, plectrum, hamer, mechaniek of wat dan ook.
John Dowland was de beroemdste luitist van zijn tijd. Hij leidde een nomadisch bestaan als virtuoos musicus aan verschillende hoven. Desondanks lijkt zijn muziek steeds doorspekt van melancholie, denk maar eens aan de titels van zijn luitstukken: “Forlorn Hope Fancy”, “Lachrimae”, “Semper Dowland Semper Dolens”. Of was hij zich steeds bewust van een soort broosheid…?
Laurens de Man
