Levend brood
‘Het brood in de aarde gevonden,
het brood door handen gemaakt.’
Dit dicht Oosterhuis in het Lied van het brood.
‘Als de graankorrel niet in de aarde valt en sterft, blijft hij alleen:
maar als hij sterft, brengt hij veel vrucht voort.’
Dat heeft Johannes in zijn verslag over Jezus opgeschreven.
‘Geef ons heden,
ons dagelijks brood.’
Zo bidden wij Jezus na.
Voeding hebben wij nodig,
voedsel om de honger te stillen,
voedsel om vruchtbaar te zijn,
voedsel om onze geest te laten waaien,
voedsel om te delen
zodat het Leven overvloedig kan stromen.
Wij hebben dagelijks voedsel nodig
om in leven te blijven.
Voedsel voor het lichaam
voedsel voor het hart.
Bidden wij om beide als wij zeggen
‘geef ons heden on dagelijks brood’?
Zijn wij vruchtbare graankorrels die leven doorgeven?
Die ons zelf en wat wij krijgen delen met anderen?
Als je kijkt naar de afbeelding
een graankorrel, verweven met een kruis,
waar gaan je gedachten heen?
Naar de lucht, de zuurstof die je in leven houdt?
Naar het staal, waar het kunstwerk van is gemaakt?
Naar het lied van Oosterhuis, of de woorden van Johannes?
Naar een honger in je binnenste?
God,
geef ons vandaag het voedsel wat wij nodig hebben
om graankorrel, grond en doorgevers van het leven te zijn.
Afbeelding: Lourdes, Frankrijk
Johanneke Bosman
