Niet het mijne
We treffen Jezus te midden van zijn slapende vrienden.
Eigenlijk kennen we de scene wel.
Jezus bidt de nacht voor zijn lijdensweg begint.
Zij vrienden slapen, en de mens Jezus vraagt
om een wending van zijn lot.
‘Laat deze beker aan mij voorbij gaan’.
Tegelijk zegt Jezus ook, ‘maar niet mijn wil geschiedde’.
Het kleine zinnetje ‘Uw wil geschiede’,
draagt een overgave in zich.
Die paar woordjes, in het midden van een overdonderend gebed,
vragen alles wat wij hebben,
vragen alles wat wij zijn.
We zeggen: God neem mijn handen,
neem mijn voeten,
neem mijn kracht,
verstand,
mijn hart,
mijn leven.
Ik hoor bij U, en U bij mij.
Mijn ‘ik’, daar draait het niet meer om.
Uw wil geschiede,
opdat door U,
ik kan zijn zoals ik ten diepste ben bedoelt.
Johanneke Bosman
Afbeelding: Beeldengroep begin van het Kruiswegpark, Kevelaer