Beeld bij Psalm 47
“Hoog, kijk omhoog,
want daar is de blauwe lucht”.
“Vandaag is rood gewoon weer liefde tussen jou en mij”.
Twee zinnetjes uit Nederlandse liedteksten.
Ramses Shaffy en Marco Borsato hebben zich er mee beroemd gezongen.
Bij dit rozet glas-in-lood raam moet je ook omhoog kijken om het te zien.
Kijk omhoog en je ziet het verbindende blauw,
het hemelsblauw wat het levengevende groen van een vruchtbare aarde verbindt.
Het groen ondersteunt een bol, je kunt er een bloem in zien of een hemellichaam.
Met gele en oranje kleuren.
Spetter kleuren!
Vurige kleuren,
kleuren die ons mensen op aarde aanvuren om iets goeds te doen.
Kleuren die als hemellichaam de mensenweg verlichten en verwarmen.
Het midden is wit,
in het wit komt alles samen.
De kleuren lossen op in het niets en het alles tegelijk.
Vanuit het middelpunt waar je via het hoopvolle groen,
het hemelse blauw en de spetterende gelen en oranjes bent gekomen,
gaan de stralen wit, weer de andere kant op.
De wereld in.
En via de warmte van nog wat aanvurend geel kom je bij een band van rood.
Een band, die als je goed kijkt niet alleen een gladde sierlijke band is.
Er steken puntjes uit.
De associatie met een doornenkroon is niet ver weg.
Wij zijn aan gekomen bij het prikkende rood van de liefde.
“Vandaag is rood wat rood hoort te zijn.
…….
Van heel mijn hart voor jou
Schreeuw van de roodbedekte daken,
dat ik van je hou.
Vandaag is rood liefde tussen jou en mij”.
tekst: Johanneke Bosman
beeld: Antoon Molkenboer
