Nadat Jezus voor het laatst gegeten heeft met zijn vrienden, gaat hij naar een plek die Getsemane heet om te bidden. In het vacuüm tussen het vieren van de verbondenheid aan tafel en de overlevering en de lijdensweg die daarop volgen zal, kan Jezus niets anders dan bidden. In zijn verlatenheid en angst om wat komen gaat zoekt hij wanhopig het contact met de Eeuwige. Hij is alleen. Zijn vrienden zijn hem tot hier gevolgd, maar kunnen niet verder mee gaan, ze zijn in slaap gevallen.
Soms zijn er momenten in het leven waarin we niets anders kunnen doen dan het proberen uit te houden. Wanneer de nacht ons overvalt, is alles donker en lijkt er geen licht meer te zijn. Er is zoveel in onze wereld en in onszelf wat niet makkelijk op te lossen of te veranderen is, waarin we ons kwetsbaar en machteloos voelen. Wat doen we dan? Hoe houden we het dan uit met onszelf en met de wereld waarin we leven? Welke grond draagt ons door de nacht?
Beeld aan het begin van de Kruisweg in Kevelaer, Duitsland
Foto: Bart Boontjes
