Ook komende zondag komt de Oecumenische Janskerkgemeente weer bijeen. En waar het dan over gaat? In de cyclus De vele gezichten van Jezus zijn we aangekomen bij het thema Droom van een mens. We lezen Marcus 5: 1-20 vanuit de vraag of je de droom van een mens herkent in een ander en in jezelf.
Hans Leeuwenhage is cantor en Paul Valk bespeelt het klavier.
Voorganger is Kees van der Zwaard
We beginnen om 10.45 uur met inzingen (de viering begint om 11.00 uur).
De viering vindt plaats in de Janskerk te Utrecht en is hier online te volgen
Thema: Droom van een mens
Zoals zo vaak bij Marcus, zit het hem ook dit verhaal in alle details, het vraagt om zorgvuldig gelezen te worden met wat het in zich herbergt. Jezus gaat naar de overkant, naar heidens gebied, het land van de ‘wilden’. Er woont een mens tussen de graven, met een onreine geest. Hij leeft, maar kunnen wij dit leven noemen? Dolend tussen de doden in hun graf, opgesloten in zichzelf, verdwaald in een wereld die weinig met de realiteit van doen lijkt te hebben. Het plaatst hem in elk geval buiten de bestaande orde. Zijn krachten zijn te groots en te ongetemd, hij is niet te ketenen. In zich draagt hij een donkere diepte die mensen bang maakt en kennelijk ook zichzelf, hij schreeuwt dag en nacht en verwondt zichzelf, Legioen blijkt zijn naam te zijn. Wie ziet in hem de droom van een mens, ziet hem zoals hij ten diepste bedoeld is?
Dan ziet hij Jezus in de verte, zoekt hem op, hij ziet ook wie Jezus ten diepste is: Zoon van de allerhoogste God, droom van een mens. In de verbinding die tot stand komt verdwijnt de onreine geest in varkens die verdrinken in de donkere diepten van de zee. De man wil bij Jezus blijven, maar wordt door hem gestuurd naar zijn huis. Hij mag en kan weer bij de mensen wonen.
Welke vormen van ongetemde krachten, van onreine geesten, van verdwalen in een wereld buiten de bestaande orde (her)kennen wij? Hoe zie je dan nog de droom van een mens, in een ander, in jezelf? Wat is daarvoor nodig?
