Cyclus “ Heilige Plekken” 18 juli t/m 12 september 2021
Op licht en schaduw, bomen aan de bron, op stilte leek die naam.
Inleiding
Al op de eerste bladzij van de bijbel wordt verteld dat wij mensen beeld van God zijn, imago Dei. In onze ervaringen, onze verbeelding, onze creativiteit, onze activiteit kunnen er momenten zij, dat we daar iets van merken. We zoeken ook naar die momenten. Tegelijkertijd weten we dat we die momenten niet kunnen creëren. We zijn wel makers, maar ons imago-Dei-zijn kunnen we niet maken. Onze Godservaringen – in welke vorm dan ook – vinden plaats op de grens van ‘op God lijken’ en ‘van God verschillen’. Naast het beeld en gelijkenis zijn van God, stuiten we op het anders-zijn van God. En daarmee raken we aan heiligheid.
Die ervaring van de Heilige of het Heilige heeft twee gezichten en is daarmee een contrastervaring. Aan de ene kant is er de fascinatie, het mysterie; aan de andere kant de ontzetting, de huiver. Zo’n contrastervaring raakt vaak aan ons hele bestaan, aan ons gevoel, ons verstand en ons lijf. Van koude rilling tot liefkozing, van verbijstering tot verwondering, van angst tot vrede. Grootsheid en kleinheid gaan hand in hand.
In deze zomercyclus laveren we langs een aantal van dit soort ervaringen, in de natuur, in relaties en op ‘heilige plekken’. We zoeken naar tekens van heilige aanwezigheid, naar wat dat met ons doet, of dat met God te maken heeft en zo ja, hoe?
Een cyclus als een pelgrimage over de grens van goddelijk gelijk- en anders-zijn. Gedreven door het verlangen om thuis te komen, in de het leven, bij onszelf, bij God.
