Rond de feesten van Sint Jan (24 juni) en Petrus en Paulus (29 juni)
staat de natuur vaak in volle bloei.
Bijen zoemen, ook in perken en langs balkons.
Vogeltjes kwetteren alsof hun stemmen nooit moe worden.
Bomen dragen grote tooien van blad,
in kleuren groen die ontelbaar zijn.
Het lijkt alsof de Schepping nog een keertje extra getuigenis aflegd
van de levensadem van de heilige Geest.
De zon verwarmt en vertraagt soms,
als ze erg enthousiast haar warmte geeft.
De regens geven de extra groeikracht,
zodat bloemen en gewassen wel lijken te exploderen met kleur en geur.
Wij vertragen en groeien en exploderen mee.
Verwarmen in de zon,
vertragen met lange dagen om te groeien.
En mogen exploderen door de groeikracht van de Geest.
De afbeelding is van een kleine waterval in de Belgische Ardennen.
Het woelt,
het dondert,
het kleurt in de zon,
het explodeert van levenslust.
Laat je mee voeren,
als waterdruppel dansend in de zon.
Levenslustig als een sterke stroom.
Kabbelend en vertragend als er geen hoogte verschil is.
Inspirerend als de Geest
“Onder gedonder
Stortend naar onder
Woest golft het water
Krachtig en puur
Oeroude bomen
Dansende stromen
Feesten in de natuur
Kom speel viool
En blaas de schalmei
Vier met muziek
De bruiloftspartij
Zingende snaren
Dansende paren
Feesten in de natuur”
(Traditioneel Noors volkslied)
Johanneke Bosman
