Deze tekst werd uitgesproken als slot van de viering op eerste kerstdag, voorlopig de laatste viering in de Janskerk:
op deze plaats
in deze ruimte
leven wij met reisverhalen
over mensen onderweg
zwervers, zoekers, zieners
mensen die hun plaats verlaten
geroepen door een stem
bijgelicht en ingelicht door een engel
gelokt en doorverwezen door een ster
wij horen over mensen die hun spullen haastig pakken
hals over kop beginnen aan wat hun bevrijding worden moet
wij worden aangesproken
door een visioen van deze wereld omgekeerd
over een toekomst tegemoet, vrede die komt
wij zijn dus mensen onderweg
maar we zijn ook mensen van één plek
deze plek
die we noemen ‘ruimte waar het licht kan komen’
een schuilplaats, een pleisterplaats
en soms even heilige ruimte
we zijn aan deze plek gehecht, verknocht
deze kerk, die we liefkozend ‘de Jans’ noemen
en ook al is de Jans niet van ons, hij is toch een beetje van ons
maar nu moeten we weg
de Jans wordt verbouwd, verduurzaamd
en wij moeten verhuizen, verkassen, verkerken
we gaan naar de Pieterskerk
voor de komende acht maanden
dus nee, het is geen uittocht
geen onbekende bestemming
ook niet het beloofde land
al is het fijn dat er ergens plek is
en dat we in de Pieterskerk terecht kunnen
ook al is de overgang goed voorbereid
het zal best even wennen zijn
de Pieterskerk is niet zomaar ‘de Pieters’
en straks
als we weer terugkeren naar de Jans
zal ook dat anders zijn
want ons huis wordt grondig verbouwd
ons vertrek is dus een klein afscheid van wat altijd zo was
we verlaten vandaag deze plaats
in de wetenschap dat we hier anders zullen terugkeren
in die zin maken we toch een reis
waarbij we onszelf en onze herinneringen meenemen
èn onze verwachting, ons verlangen
naar deze plek, dit koor waar het licht kan komen
dat zal niet veranderen
we nemen ook de namen uit de levensnis mee
de mensen die we op ons hart dragen
van wie de naam hier hardop is genoemd
bij hun doop of na hun sterven
zij herinneren ons eraan dat we altijd onderweg zijn
tussen geboorte en dood
en dat we altijd worden gedragen
door de Eeuwige, die ons zegenend nabij wil zijn
laten we ook de komende maanden samen optrekken
elkaar blijven ontmoeten en vasthouden
in het vertrouwen dat – waar dan ook – wij in de naam van de Ene bijeen zijn
wij gewoon doorgaan met brood en wijn delen
wij in wat voor vorm dan ook een kring vormen
dat daar geloof, hoop en liefde ons verbinden
goede reis
en tot zondag in de Pieterskerk
Lees meer over de verbouwing op deze pagina.
